ข่าวสาร กิจกรรม งานต่างๆ

๑๖.๗.๒๕๖๒ ข้ออรรถ ข้อธรรม “วัดในฝัน” —– ปกติ ผมต้องบินไปบรรยายที่ต่างประเทศประจำ ปีนี้ ก็ได้รับเชิญจากทางมหาวิทยาลัยฮานยาง ให้ไปเล่าเรื่องอาเซียน แล้วก็เลยถือโอกาส เลยไปญี่ปุ่น สนใจ “วิจัย” ๒ ประเด็นหลักคือ “ไฮเทค” แนว “สตาร์ตอัพ” กับ “พุทธศาสนา” เท่าที่พบเห็นจากการไปใช้ชีวิตที่นิวยอร์ก ในอดีต อาชีพในฝันของฝรั่งอเมริกันคือ แพทย์ วิศวะ กฎหมาย ปัจจุบัน เด็กหนุ่มสาวทั่วอเมริกาและทั่วโลก เลิกคิดฝันเป็นหมอ แพทย์ หรือนักกฎหมาย แต่ฝันที่จะประกอบ ๑. อาชีพทำธุรกิจแฟรนไชส์ ๒. อาชีพทำธุรกิจเสริมความงาม ๓. อาชีพ “โค้ช” คนที่พูดเก่ง พูดเป็น และเขียนหนังสือเป็น จะรวยเอาๆ ๔. อาชีพ “สตาร์ตอัพ” เริ่มต้นกิจการไฮเทค อาจเก่าในอเมริกา แต่ยังคงทันสมัยในเมืองไทย ๕. อาชีพ “ค้าขายออนไลน์” อยากขายอะไรก็ได้ เวลาไหนก็ได้ […]

๒.๑๐.๒๕๖๕ ข้ออรรถ ข้อธรรม “ชีวิตคือการค้นคว้าและค้นหา” อุทิส ศิริวรรณ เขียน ********** สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเรา มีคุณค่าและคุณภาพ มิใช่คุณวุฒิ มิใช่แค่อ่านหนังสือมากๆ แต่คือการที่ตัวเราและคนรอบตัว ได้แสดงออกถึงความมีน้ำใจ ความเต็มใจช่วยคนรอบตัวทุกวงการ ให้ยกระดับจิต ให้มีความสุขตามประสา และรับรู้ว่าแต่ละคน มิได้อ้างว้างเดียวดาย ในการทำบุญทำทาน ให้เชื่อมั่นว่าทำดีแล้ว สักวันจะมีเทวดาสัมมาทิฐิลงมาช่วยท่าน ขอเพียงท่าน เป็นคนจริง เอาจริงเอาจัง ไม่เห็นแก่ตัว ผมมั่นใจว่าในคนสัมมาทิฐิท่ามกลางคนมิจฉาทิฐิ มีคนชั่วมากกว่าคนดี แทรกปะปนกัน ทุกวงการ แต่เราเลือกคบหาสมาคมกับคนดีคนชั่วได้ ใครมิจฉาทิฐิ เราก็ไม่พาตัวไปคบหา ทุกคน คนดี คนเลว คนจริง คนชั่ว สามารถช่วยเหลือกัน ตามคติพวกเราต้องรักกัน โดยไม่ต้องหวาดระแวง จะถูกใครแทงลับหลัง    

๖.๕.๒๕๖๗ ข้ออรรถ ข้อธรรม “คำสอนหลวงเตี่ย วาระชาตกาล ๑๐๐ ปี พระธรรมราชานุวัตร วัดพระเชตุพน ๗ พฤษภาคม ๒๔๖๗” อุทิส ศิริวรรณ เขียน ———-—————— ผมได้รับประชาสัมพันธ์ ชาตกาลร้อยปีหลวงเตี่ย จากท่านเจ้าคุณพระสุธีวชิรปฏิภาณ และเจ้าประคุณ สมเด็จพระมหาธีราจารย์ แต่ผมมีภารกิจสำคัญ ไม่ว่างไป การแสดงออกความกตัญญูกตเวที ผมก็ทำได้ สไตล์ผม คือปกติ ผมจะนำและทำ การสั่งสมบุญ ทุกวัน ตลอดเวลา ไม่ทำด้วยของ ก็ทำด้วย “ธัมมทาน” ให้ความรู้ เป็นแสงสว่างส่องทาง ในใจคน ————— เช้านี้ ผมเลยตั้งจิตอธิษฐาน แผ่บุญ อุทิศเจาะจง หลวงเตี่ยพระธรรมราชานุวัตร ขอดวงวิญญาณท่าน จงมีส่วนแห่ง – มหากุศล บุญใหญ่ สร้างมหาสถูปธัมมเจดีย์ สนับสนุนส่งเสริม การค้นคว้าแต่งแปลพระไตรปิฎกบาลีเถรวาท -มหาสังฆทาน บุญใหญ่ สร้างศาสนทายาท สนับสนุนส่งเสริม […]

๒๖.๔.๒๕๖๗ ข้ออรรถ ข้อธรรม “ปฏิรูปเทสวาโส อยู่ในทำเลที่เหมาะสม” อุทิส ศิริวรรณ เขียน ——– ต่อจาก ทีม – ทุน ก็ถึงทำเลที่ตั้ง ที่อยู่ ที่ทำงาน ที่ทำกิน เลือกได้ ต้องเลือกที่อยู่ ที่ทำงาน ที่ทำมาหากิน เหตุผล เพราะคนเรา จะทำอะไรประสบความสำเร็จ หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด ประเทศที่เราทำงาน เป็นดัชนีบ่งชี้ ตัววัดความสำเร็จของเรา  คัมภีร์มังคลัตถทีปนี แสดงความหมายของ “มงคล” ได้อธิบายว่า “ปฏิรูปเทสวาส” คือการอยู่ในดินแดนประเทศที่สมควรอยู่ มีหมู่บ้าน เทศบาลนคร ชนบท เป็นต้น ปัจจัยแห่งความสำเร็จ คาถามงคล ๓๘ ลำดับคาถาที่ ๒ ได้แก่ – ปฏิรูปเทสวาโส อยู่ในประเทศที่เหมาะสม – ปุพฺเพ จ กตปุญฺญตา ความเป็นผู้ได้สะสมบุญกุศลไว้ในอดีตชาติที่เคยเกิด […]

๑๙.๔.๒๕๖๗ ข้ออรรถ ข้อธรรม “บทสนทนา • หลวงพ่อธัมมชโย • หลวงพ่อทัตตชีโว” อุทิส ศิริวรรณ เขียน ======== เกริ่นนำ ” #ความห่วงใยลูกๆ “ ” วันหนึ่งหลวงพ่อธัมมชโยได้มา ปรารภกับหลวงพ่อว่า #ทำอย่างไรถึงจะทำทานในชาตินี้แล้วไม่ต้องไปทำอีกในชาติต่อๆไป แต่มีเสบียงพอใช้ ไปจนกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม #หลวงพ่อก็ถามท่านว่า…ทำไมเราจะต้องตุนอะไรกัน ขนาดนั้น เราทำทานในชาตินี้แล้วก็ไปทำ ต่อในชาติหน้า ทำไปเรื่อยๆ จะต้องใช้เวลาอีกกี่ร้อยกี่พันชาติ ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร #ท่านก็กล่าวว่า “แล้วคิดว่าชาติต่อๆ ไปจะได้เจอเนื้อนาบุญอย่างนี้อีกหรือ แล้วถ้าไม่เจอเนื้อนาบุญ ทำทานกันเป็นหมื่นปียังสู้กับที่เขา ตักบาตรทัพพีเดียว กับพระอรหันต์ไม่ได้นะ #หลวงพ่ออ่านพระไตรปิฎกมาแล้วก็หลายรอบแต่ไม่เคยได้ฉุกคิด จริงของท่าน อังกุระมาณพทำทานอยู่เป็นหมื่นปีกับบุคคลผู้ไม่มีศีล ในยุคที่พระพุทธศาสนายังไม่บังเกิดขึ้น เฉพาะผู้มีเตา ที่ก่อเอาไว้ สำหรับหุงข้าวเรียงกันแล้วยาวเป็นร้อยโยชน์ พันโยชน์ น้ำข้าวที่รินออกมา กลายเป็นคลองเอาเรือแล่นได้ #ทำทานกันขนาดนั้นยังได้บุญสู้กับที่อินทกมาณพตักบาตรกับพระอรหันต์ ซึ่งเป็นเนื้อนาบุญเพียงทัพพีเดียวไม่ได้เลย แล้วเราจะเอาอะไรมาเป็นประกันว่า ชาติต่อไปถึงแม้ทำบุญจนกระทั่งอายุยืนได้ ขนาดนั้น แต่ไม่เจอเนื้อนาบุญ เราจะเอาอะไรไปเป็นเสบียงกันในชาติต่อๆ ไป หมดเสบียงเมื่อไหร่ล่ะก็แย่นะ […]

๑๖.๔.๒๕๖๗ ข้ออรรถ ข้อธรรม “คำสอนหลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี” อุทิส ศิริวรรณ เขียน ———————— บันทึกจากพระตำหนักจิตรลดารโหฐาน สมเด็จพระนางเจ้า พระบรมราชินีนาถ ในรัชกาลที่ ๙ ทรงแต่ง ถวายหลวงปู่โต๊ะ ในหนังสืออนุสรณ์หลวงปู่โต๊ะ แจกในงานพระราชทานเพลิงศพ เมื่อวันที่ ๙ ธันวาคม ๒๕๒๔ เมื่อ ๔๓ ปีก่อน น่าสนใจ ——– ผมอ่านแล้วประทับใจ เลยนำมาเล่าต่อ สมเด็จพระพันปีหลวง ทรงบันทึกไว้น่าสนใจหลายตอน ยกตัวอย่าง …ลูกศิษย์ใกล้ชิดเล่าว่า “ปกติวันๆ มีคนไปกราบท่านมาก แทบว่าจะไม่มีเวลาจำวัด แต่หลวงปู่ท่านเมตตาล้นเหลือ ใครมีทุกข์มุ่งมาหาท่าน ต้องได้รับกระแสเมตตาจากท่านถ้วนหน้า” พวกเราทั้งหลายที่ยังมีกิเลสหนาแน่น ยึดรูปกายของหลวงปู่ และรบกวนท่านอยู่ตลอดเวลา ต่างคนต่างมุ่ง นึกถึงเรื่องของตัวเองทั้งนั้น เจ้าพระคุณหลวงปู่ ยอมผ่อนผันให้กับคนทุกประเภท ท่านมุ่งให้ทุกคนมีจิตเบิกบานขึ้น ตามวาระของเขาเหล่านั้น เท่าที่จะพึงทำได้ ใครอยากได้ธรรมะขั้นสูงสุด ท่านก็ให้ ใครอยากได้โชคลาภ ขอน้ำมนต์ ขอพระจากท่าน ท่านก็ให้ […]

๑๕.๔.๒๕๖๗ ข้ออรรถ ข้อธรรม “วันเวลาที่มืดมิด” อุทิส ศิริวรรณ เขียน ————— ผม “สังเกต” ชีวิตทุกคนรอบตัว เวลาชะตาเป็น “ขาขึ้น” จะลืมนึกถึงหลัก โลกธรรม ๘ คือชีวิตตอน “ขาลง” ขาขึ้นอะไรก็ดูดีไปหมด แต่วันที่ชะตาตกต่ำ ที่เคยได้ ก็เสีย ที่คนเคยชม ก็ก่นด่า มีแต่กระแสจับผิด ยัดเยียด ปรักปรำ ใส่ร้าย ใส่ความ สารพัด มีตำแหน่ง ก็ถูกย้าย ถูกไล่ออก ถูกปลดออก ด้วยข้อหาสารพัด เคยกินอิ่มนอนอุ่น มีแต่คนห้อมล้อม คนที่เคยคบ ก็หายวับ สลายไปกับสายลม โทรถึงใครก็ไม่รับสาย ที่รับก็ถามคำ ตอบคำ อึดอัด ก็เป็นไปตามสัจธรรมชีวิต ที่ว่า เมื่อมั่งมี มากมาย มิตรหมายมอง เมื่อมัวหมอง มิตรมอง เหมือนหมูหมา เมื่อไม่มี หมดมิตร มุ่งมองมา […]

๑๔.๔.๒๕๖๗ ข้ออรรถ ข้อธรรม “อุดมคติ เรื่อง พุทธานุวัตร” อุทิส ศิริวรรณ เขียน   ——————-——– เกิดเป็นคน ควรมีอุดมคติ มีอุดมการณ์ มีปณิธาน มีเป้าหมาย ที่ชัดเจน ในทางธรรม สรุปสั้น คนเรา มีผลประโยชน์ ต่างตอบแทน – เพื่อตน – เพื่อญาติ – เพื่อส่วนรวม คนไหนที่กอบโกย ก้มหน้าก้มตา ทำงานเพื่อตนและญาติ พอตายลง สังคมก็ลืม กลายเป็นคนไม่สำคัญ ส่วนคนที่สมดุล ทำเพื่อตนและส่วนรวม ตายลงไป คนจะจดจำได้ ในรายที่ทำเพื่อส่วนรวม เป็นผลงานยิ่งใหญ่ มีคุณค่าต่อคนในวงกว้าง เช่น พระเจ้าอโศก ละร่างไปนับพันปี คนก็ยังไม่ลืม เลือกได้ พิจารณาเอาเอง อยากเป็นคนแบบไหน แต่ส่วนมาก ไม่ค่อยมีเวลาเลือก เพราะงานเฉพาะหน้ารึงรัดตัว ทำให้หมดเวลา กระทั่งคิด ยังไม่มีเวลาคิด ——————– […]

๑๓.๔.๒๕๖๗ ข้ออรรถ ข้อธรรม “ทฤษฎีเอาตัวรอด ทฤษฎีนวัตกรรมเอาตัวรอด” อุทิส ศิริวรรณ เขียน   ว่าง ผมจะเขียน เป็นธัมมทาน ลอกเลียนได้ ไม่สงวนลิขสิทธิ์ นำไปปรับใช้ได้ ไม่ต้องอ้างอิงก็ได้ ไม่ต้องขออนุญาต ฝรั่งอเมริกา ทั่วโลกยอมรับ เก่งที่สุด ด้านบริหารจัดการ เก่งกว่าเรา อะไรที่ดีกว่าเรา เรียนรู้ไว้ แต่อย่าถึงขั้นตามฝรั่งทุกเรื่อง รัชกาลที่ ๓ ทรงเตือนไว้ ผมเอง เรียนทฤษฎีฝรั่ง แต่ไม่งมงาย ใช้การปรับแต่ง ให้ตะวันตก พบตะวันออก เสริมจุดแข็ง ไม่ด้อยค่า ยอมรับความแตกต่าง ============ ปี ๒๕๔๔  สถิติที่บันทึกไว้ ผมจบ ดร. ปริญญาเอก ทางสาขาบริหารธุรกิจระหว่างประเทศ ที่ The Wayne Huizenga Graduated School of Business & Entrepreneurship […]

๑๑.๔.๒๕๖๗ ข้ออรรถ ข้อธรรม “๑๑ เมษายน ๒๕๓๗” อุทิส ศิริวรรณ เขียน บทความนี้ยาวถึง “สี่สิบหน้าเศษ” ขนาด A4 ผมตั้งใจเขียน เป็นวิทยาทานและธัมมทาน นานๆ จะคิดและเขียนที เน้น ให้กำลังใจ สร้างแรงบันดาลใจ พัฒนาคุณค่า คุณภาพ คุณธรรม ทุกคนในสังคม ที่มีโอกาสเข้ามาอ่านกัน สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ ให้ธัมมะ ขนะทุกทาน แบ่งอ่าน ค่อยๆ อ่านสะสม สัก ๘ ครั้ง ผมเขียนรวดเดียว ตลอดวัน ที่จริง มีหลายประเด็น แต่เกริ่นนำ เรื่องแรก “โฟกัส” อธิษฐาน ปรารถนา ต้องการ หลายเรื่อง หลากความคิด   ============ วันนี้ ในอดีต เมื่อ ๓๐ ปีก่อน […]